فرافکنی یعنی چه

فرافِکنی یعنی نسبت‌دادن ناآگاهانه اعمال، عیب‌ها و امیال ناپسند خود به دیگران که در واقع، ساز و کاری دفاعی به‌شمار می‌آید. خوی و خصلت‌های خود را ناآگاهانه به دیگران نسبت دادن و تعارض ها و ستیزهای درونی خود را به دنیای بیرون نسبت‌دادن را فرافکنی می‌گویند.

همچنین فرافکنی به معنای منحرف‌کردن افکار دیگران از فکری که در ذهن دارد می‌باشد. یافتن مقصری بیرون از خود، نپذیرفتن مسئولیت نسبت به اعمال و کردار خود و نداشتن حس تعهد به رفتارهای خود هم فرافکنی محسوب می‌شود.